Implantologia

Implantologia to jedna z najnowocześniejszych dziedzin współczesnej stomatologii. Implant, inaczej wszczep to zatopiony w kości element uzupełnienia protetycznego, można powiedzieć sztuczny filar, na którym umocowana jest korona protetyczna, most lub stanowiący zaczep dla protezy całkowitej.

Implant jest to sztuczny element konstrukcyjny przypominający korzeń zęba, wprowadzony do kości szczęki lub żuchwy w trakcie zabiegu chirurgicznego o odmiennym sposobie umocowania, służący do wykonania nadbudowy protetycznej utraconego zęba lub grupy zębów.

Naturalny ząb utrzymują w zębodole duże ilości, delikatnych włókien ozębnej, tworząc tzw. aparat zawieszeniowy zęba. Dzięki takiemu umocowaniu ząb wykazuje minimalną ruchomość fizjologiczną. Natomiast w przypadku implantu występuje bezpośredni kontakt powierzchni wszczepu z kością, który powstaje w procesie zwanym osteointegracją.

Osteointegracja jest pojęciem biologicznym, którym określa się zjawisko pełnego wgojenia martwego, metalowego elementu w żywą kość. Prościej mówiąc, jest to mechaniczne zakotwiczenie wszczepu umożliwiające odbudowe protetyczną. Zjawisko osteointegracji zostało przypadkowo odkryte przez szwedzkiego lekarza ortopedę prof. P. Bränemarka.

Interesowało go mikrokrążenie krwi w kościach oraz procesy gojenia się ran. Zjawiska swoje badał za pomocą mikroskopu umieszczonego chirurgicznie w kości zwierzęcia, na którym przeprowadzał eksperyment. Zauważył, że gdy element mikroskopu był wykonany z tytanu, kość bardzo silnie przywierała do powierzchni tytanowej. To zjawisko nazwane osteointegracją stało się kamieniem milowym w implantologii.