Budowa Implantów

Jedne wyglądają jak pełne śruby z gwintem na powierzchni, a inne wyglądają jak perforowane puste cylindry. Większość implantów zrobionych jest z czystego tytanu, inne ze stopu tytanu, a powierzchnia ich pokryta jest rozpyloną plazmą tytanową, lub hydroksyapatytem, czyli porowatą substancją ceramiczną, która ma stymulować wrastanie żywej tkanki kostnej.

Na przebieg procesu gojenia ma wpływ bioaktywna powierzchnia implantu oraz budowa zapewniająca przenoszenie sił z konstrukcji protetycznej na powierzchnię implantu oraz dalej na kość, która przyjmuje obciążenie.

Właściwe przygotowanie każdego rodzaju implantów to dobór materiału na ich wykonanie.

Materiał, z którego są zrobione implanty, nie może być szkodliwy dla organizmu człowieka - rakotwórczy, toksyczny czy radioaktywny, nie może też korodować. Musi być zgodny biologicznie, czyli tolerowany przez tkanki żywe - kość obrośnie wówczas wszczep. Czysty tytan, stop tytan-glin-wanad i hydroksyapatyt to podstawowe materiały stosowane do produkcji implantów.

Niektóre firmy produkują implanty również z porcelany (zwykle są zbyt kruche), z tantalu (nie jest tak twardy jak tytan), a także z tlenku aluminium (lubią je przede wszystkim Niemcy, niestety częściej się łamią). Modne były też swego czasu implanty powlekane syntetycznie uzyskiwanym nieorganicznym składnikiem kości. Po kilku latach okazało się jednak, że miejscami zanikał co powodowało utratę przyczepu kostnego.

Tytan zajmuje dziewiąte miejsce pod względem obfitości występowania w przyrodzie. W stanie naturalnym najczęściej spotykany jest jako dwutlenek tytanu - minerał miękki, ale wytrzymały. Stop tytanu został utworzony po to, aby uzyskać tworzywo biozgodne o zwiększonej wytrzymałości. Wyizolowany czysty tytan, zalecany do implantów dentystycznych, ma następujący skład: 99,75% stanowi tytan, 0,05% żelazo, 0,1% tlen, 0,03% azot, 0,05% węgiel, a 0,012% wodór. Zarówno czysty tytan, jak i stop tytanu, wykazują bardzo wysoką odporność na korozję.